Glasalen zijn klein.

Glasaal dankt zijn naam aan zijn doorschijnendheid als waren zij gemaakt van glas. Duidelijk zichtbaar zijn het hart , de bloedbaan naar de staart en de oogjes. De rest van het beestje is geheel doorschijnend. Glasalen (of glasaaltjes) zwemmen de grote afstand van de Sargassozee naar de Europesekust in ongeveer 2 jaar. Een glasaal weegt dan ongeveer 0,3 gram, is zo dik als een vulling van een pen  en is ca. 7 cm lang.



Klein zijn glasaaltjes wel dat laat deze foto duidelijk zien.

Na het binnentrekken van de glasaal in zoetwater krijgt de glasaal zijn pigment en kleurt groen/grijs. Een leven van eten kan beginnen alvorens de paling als volwassen dier terugkeert naar het zoutewater om na lang zwemmen de oceaan weer te bereiken.

Glasalen worden in Baskenland (Zuid-Frankrijk en Noord-Spanje) gegeten als delicatesse de Anguilla fritta. Tegenwoordig is dat vaak een Surimiproduct dat men maakt van witvis als blauwe wijting.