De paling is een bijzondere vis. Welke vis zwemt er nou 5.500 kilometer om zich voort te planten? Dat is de paling, de vis die gewoon in elk water (dat toegankelijk is) zwemt. Dus ook in de gracht en vijver bij jou in de buurt. Elke paling is als klein glasaaltje uit de Sargassozee, bij de beruchte Burmuda driehoek, komen zwemmen. Een reis van vele duizenden kilometers dat is een hele prestatie als je nog géén derde van een gram weegt.


Het heeft lang geduurd voordat zijn levenswijze duidelijk was. Volwassen palingen leggen hun eieren vermoedelijk in de Sargassozee, Dit is een gebied ten noorden van Cuba in de beruchte Bermuda driehoek. Daar groeien de wilgenbladvormige larven (lat.: Leptocephalus)op. Dit is in 1923 door de Deense onderzoeker Johannes Schmidt ondekt, die de kleinste larven in de Sargassozee aantrof. Het paaiproces zelf is echter nog nooit door een mens waargenomen.

Tijdens de reis naar het continent veranderden de larven en krijgen de vorm van een glasaal. Deze naam hebben ze te danken aan het feit dat ze geheel doorzichtig zijn.

Deze reis duurt ongeveer twee tot drie jaar waarna de glasaaltjes met miljoenen tegelijk de Europese wateren (waaronder Nederland) intrekken.


Hierna trekken ze vanuit de zoute oceaan het zoete water in. In dit zoete water verblijft een paling zijn leven tot ze op huwelijksreis gaan naar de Sargassozee. Dit verblijf in het zoete water kan heel lang duren de oudste in Nederland gevangen paling was 85 jaar. Wetenschappers kunnen de leeftijd van een paling vaststellen door het gehoorbeentje door te zagen en de ringen (onder een microscoop) tellen als bij een boom.


In zoet water brengen palingen het grootste deel van hun leven door. Hier groeien ze uit tot volwassen palingen. Een paling ontwikkelt na een tweetal levensjaren in het zoete water een geslacht het is dus voor een paling mogelijk om te “keizen” om meisje of jongen te worden. Ook hierin is een paling een bijzondere vis.


De laatste verandering vindt dan plaats in het najaar waarin de oudere paling verandert in schierpaling. Schier is oud Nederlands voor blank. De paling krijgt dan een blanke (witte buik) en een dikker vel, de ogen en borstvinnen worden groter en de verbinding tussen slokdarm en maag groeit nagenoeg dicht. Eten is voor deze dieren dan niet meer mogelijk. Al deze veranderingen ondergaat de paling voor hij de reis terug naar de Sargassozee maakt. De volwassen palingen keren na lange tijd (tussen de 5 en meer dan 50 jaar, de oudste ooit in Nederland gevangen paling was 85 jaar) terug naar het zoute water en zwemmen dan ook nog eens ,zonder onderweg te eten, in ca. 1,5 jaar 6000 kilometer (!) naar de Sargassozee om zich aldaar voort te planten. Palingen kunnen dus zowel in zout zeewater als in zoetwater leven.