De hobbyvissers van de Peurvereninging Kampen, IJsselmuiden Genemuiden (K.IJ.G.) hebben op donderdag 14 mei 18.000 jonge palingen teruggeven aan de natuur. Hiermee geven deze vissers aan mee te willen helpen aan een herstel van de natuurlijke palingstand. Géén actie ondernemen is géén optie volgens de vereniging met bijna 400 leden. Peuren is een oude vistraditie door een kleine groep mensen in Nederland beoefent.
Het idee om een bijdrage te leveren aan het het herstel van de palingstand van de Peurvereniging K.IJ.G. is in samenwerking met Viskwekerij Aquafarm B.V. uit Putten (Gld) en Spakenburg Paling B.V., een palinggroothandel en rokerij uit Bunschoten-Spakenburg tot uitvoering gebracht. En de actie krijgt steun van de onafhankelijke stichting Future For Eel uit Rijswijk. FFE benadrukt wel het belang van onderzoek naar de resultaten.
Wethouder Boerman van gemeente Kampen heeft 5.000 palingen losgelaten bij de Kampermolen in de IJssel. De overige 12.500 zijn op diverse plaatsen in de IJssel, Ganzendiep en Goot teruggezet in de natuur om ze terug te brengen op plaatsen waar deze vissoort weinig of niet meer voorkomt. In Duitsland heeft de uitzet van in gevangenschap groot gebrachte paling al wetenschappelijk aantoonbaar tot succes geleid. Daarom is bij deze terugplaatsing gekozen voor palingen van Viskwekerij Aquafarm; de palingen wegen tussen de 3 en 10 gram per stuk.
Aal of paling; het maakt niet uit hoe u de vis noemt het is en blijft hetzelfde visje. Hoewel paling waarschijnlijk al duizenden jaren op onze planeet voorkomt gaat het niet goed met de hoeveelheid wilde paling in Nederland. Door kunstmatige barrières die wij in ons waterrijke landje hebben opgeworpen zoals dijken, stuwen, elektriciteitscentrales, gemalen en dergelijke kunnen jonge palingen hun leefgebied niet bereiken en de volwassen palingen kunnen niet op huwelijksreis. Overbevissing door de mens, maar ook de vraatzucht van de aalscholver eisen hun tol. Allemaal redenen waardoor onvoldoende volwassen palingen de weg terug naar hun geboortegrond, de Sargasso Zee in de Atlantische Oceaan, kunnen vinden.
Vanaf 1946 tot midden jaren 80 werd door de Organisatie Verbetering Binnenvisserij (OVB) ruim 1,67 miljoen kilo pootaal en bijna 250 duizend kilo glasaal uitgezet in Nederlandse binnenwateren. Topjaren waren 1979 met 10.200 kilo glasaal en 2000 met 30.000 kilo pootaal. In 2005 was de uitzet gedaald naar slechts 33 kilo glasaal. In totaal zijn in het verleden bijna 800 miljoen (!) palingen losgelaten in Nederland. Nadat de OVB in 2006 is opgegaan in Sportvisserij Nederland hebben geen uitzettingen meer plaats gehad. Glasaal betreft zeer kleine, jeugdige paling die slechts één derde van een gram wegen en per kilo wel 1000 euro kunnen kosten. Dat is ongeveer 10.000 euro voor een emmertje vol. Genoemde bedrijven betalen ook een gedeelte van deze kostbare actie. ‘Op deze manier helpen wij het duurzaam beheer van de palingstand. Een paling kan tussen de twee en vier miljoen jongen krijgen. Ons doel is al bereikt als er één van deze 18.000 uitgezette palingen de Sargassoze bereikt en zo voor nageslacht kan zorgen’, aldus de woordvoerder van de peurders.
Er is inmiddels in Nederland een breed gedragen aalherstelplan dat door de minister van LNV is aangeboden aan de Europese Commissie in Brussel. Sportvisserij Nederland wil echter nog steeds een algeheel vangstverbod op de paling. In de wateren van de Peurvereniging K.IJ.G. zit nog wel paling; de vereniging wil met de teruggave een signaal afgeven aan andere verenigingen. Het zou goed zijn als andere verenigingen dit voorbeeld volgen, aldus de woordvoerder. De Peurvereniging K.IJ.G. draagt met deze actie haar steentje bij aan verder herstel van de palingstand. De palingen krijgen zeker tijd om op te groeien in de nieuwe natuurlijke omgeving.
De toestand van de Nederlandse paling heeft de aandacht van de politiek. Er is al besloten over betere migratieroutes en toegankelijkheid van de binnenwateren voor jonge palingen. De kwaliteit van het water en het voedselaanbod in het water verdienen echter ook grotere aandacht van de politiek. Voor de oplossingen is soms veel tijd en geld nodig. Ook voor het uitzetten van palingen zullen nieuwe overheidsbudgetten moeten komen. Daarom heeft een groot deel van de Nederlandse palingvissers en verwerkers zich aangesloten bij de onafhankelijke stichting Future For Eel (FFE) deze zet zich in voor kennisvermeerdering en het verbeteren van de palingstand in Europa en in het bijzonder binnen Nederland. Het is daarom van belang dat zowel op regionaal, landelijk en Europees niveau fondsen gereserveerd worden om de paling te redden. Alleen als de palingstand toeneemt door duurzame beheersmaatregelen samen met een duurzame palingvisserij kunnen we blijven genieten van deze typische Hollandse delicatesse en oude vistechniek.
